Organik ve İnorganik Bileşikler

Su: Yeryüzündeki hayat kaynaklarından bir tanesi de sudur. Su yaşamın devamı için vazgeçilmez bir unsurdur. Tüm dokuların %70-90 kadarı sudur. Yaşamı oluşturan tüm unsurlar su içeren ortamlarda yer almaktadır. Su yaşamın devamı için gerekli olan en önemli moleküldür desek abartmış olmayız. Bir birey yemek olmadan birkaç hafta yaşayabilirken, su olmadan ancak birkaç gün yaşayabilmektedir. Beden için tüketmesi gereken su miktarı bireyin günlük çalışma biçimine göre fark göstermektedir. Ortalamaya vuracak olursak günlük 2-2.5 litre kadar su tüketilmesi gerekmektedir. Yaş da önemli bir etken olmak kaydı ile beden ağırlığının %40-75'i su ile kaplıdır. Yaşlanmaya bağlı olarak bedendeki su oranı gittikçe azalmaktadır. Bu su dış ortamdan alınabileceği gibi, bedende ara ürün olarak oluşmaktadır. Canlı organizmalar büyük oranda su moleküllerinden oluşmaktadır. Organizmaların yapılarında bulunan su oranı %65-95 arasında değişmektedir. Bu oran su bitkilerinde değişip %98'e kadar çıkmaktadır.

Mineraller: Mineraller sindirime uğramadan direk olarak kana alınmaktadırlar. Enzimlerin yapısına katılmaktadırlar. Vitamin grupları ile düzenleyici olarak görev yapmaktadırlar. Mineraller hücre içerisinde protein, karbonhidrat ve yağ gibi organik olan maddelere bağlı olarak bulundukları gibi hücre içerisinde tuz biçimde de bulunabilirler. 70 kg ağırlığında olan bir bireyde ortalama olarak 3 kg mineral tuzu bulunmaktadır. Organizmaların yapısında az bir miktarda olsa da minerale gereksinim vardır. Bedende en çok mevcut olan mineral kalsiyumdur. Kalsiyumun önemli bir kısmı fosforla birlikte kemik ve diş yapısına katılır. Geriye kalan kısmı kasların kasılmasında, sinirlerde, kanın pıhtılaşma vazifesinde ve kimi enzimlerin çalışmasında faydalanılmaktadır. Bedene alınan kalsiyumun bir bölümü emilirken geri kalan kısmı dışkı yolu ile dışarı atılmaktadır.

Asitler: Su içerisinde çözündüğünde H+(Hidrojen) iyonu veren tüm bileşikler asit özelliği taşımaktadır. Asitler turnusol kâğıdı olarak bildiğimiz kâğıdın rengini maviden kırmızı çevirmektedir. Asitli olan gıdaların tatları ekşidir. Yapılarında karbon bulunan asitlerin büyük kısmı organiktir asittir.

Bazlar: Su içerisinde çözündüğü esnada hidroksil (OH-) veren bileşikler bazik grup içerisinde yer almaktadır. Turnusol kağıdının tonunu kırmızı renkten maviye döndürür. Yapıları içerisinde karbon atomu olan bazlara organik bazlar denilmektedir. Tatları acıdır.

Tuzlar: Asitler ile bazlar karıştığı esnada asidin H+ iyonu ile bazın OH- iyonu birleşmektedir. Bu birleşme esnasında bir molekül su açığa çıkar ve tuz oluşur.

Canlıların yapısında var olan ve tümü kesinlikle karbon atomu taşıyan moleküllerdir. Proteinleri, karbonhidratları, lipidleri ve nükleik asitleri organik bileşiklere örnek olarak gösterebiliriz. Şu noktaya da dikkat etmek gerekmektedir yani karbon içeren her bileşik organik değildir. Mesela yapısında karbon bulunan karbonat organik değil inorganik bir moleküldür. Organik bileşikler yapısında C; O; H gibi elementleri bulundurmaktadır. Karbonhidratlar, yağlar ve proteinler organik bileşikler grubundadır. Organik bileşiklerden en fazla enerji sağlayanı yağlar olmasına karşın enerji sağlamada 2. Sırada kullanılmaktadırlar. Sebebi ise yağların sindiriminin güç olmasından dolayıdır.

Organik ve İnorganik Bileşikler Yorumları
		Kırmızı sayı	Yorumu Gönder >>