Böcek İlacı

İnsektisitler; Kimyasal intsektisitler hepsi nörotoksikan olup, hedef organizmaların sinir sistemlerine toksik (Zehirler) etki gösterir. Böceklerin merkezi sinir sistemleri çok gelişmiş olup, paralel şekilde perifer (Dış yüzey) sinir sistemleri de gelişmiştir. Bu nedenle intsektisitlerin zehir etkisi, mekanizmaları ve hedef aldıkları organlar bütün böceklerde aynıdır. Ancak bu zehrin etkili olması şiddetli dozla ilgilidir. Sinir sisteminde potasyum, sodyum, klorür iyonlarının membran transportunu interfere ederek özellikli enzimleri engelleyerek veya sinir uçlarındaki kimyasal nörotransmitterleri etki ederek nörotoksisitlerini gösterirler. İnsektisitler, kimyasal yapılarına göre klorluhidrokarbonlar, organik fosfat esterleri (Asit, alkol karışımı), N karbamatgibi organik yapıda olanlar, Kalsiyum arsenat gibi anorganik yapıda olanlar şeklinde sınıflandırılabilir. Ayrıca sentetik (DDT, organik fosfat gibi) ve bitkisel kaynaklı olmak üzerede ayrılabilir.

DDT; Sentezi yapılan ilk klorluhidrokarbon yapısındaki insektisit DDT'dir. 1847'de ilk kez sentez edilmekle beraber, biyolojik aktivitesi ancak 1936'da gösterilmiştir. DDT, kitin (Organik esnek madde) içeren böceklere toksik etki gösterir. Böylece hayvanlar üzerindeki bit ve pireleri öldürdüğü gibi, patatese zarar veren kolarodo böceğine, Elma çiçeğindeki hortumlu böceklere, domates güvesinde de etkilidir. DDT'nin böceklere ne kadar etkili olduğu tam bilinmemekle beraber, böcekler üzerindeki kitin tabakasından kolaylıkla geçip, böceklerdeki sinir sistemini felç ettiği anlaşılmıştır. Kitin tabakası içermeyen böceklerde DDT'den etkilenmemektedir. Buna örnek olarak yeşil sinekler gösterilebilir. DDT'nin insanlar üzerindeki akut zehirlenmesi çok nadirdir. Toz halinde iken sindirim yolunda çok az emilir, deriden ise hemen hemen hiç emilmez. Fakat alkol, Kerozen, sıvı yağ gibi suda çözünmeyen çözücüler içinde uygulandığında deri yolu ile emilimi hızlanır. Yağlı çözeltileri sindirim kanalından kolayca emilir.